Στην Παλαιά Φώκαια φαίνεται πως δεν υπάρχει απλώς αντιπολίτευση, αλλά εργαστήριο δημιουργικής καταστροφολογίας.
Με λίγη τεχνητή νοημοσύνη, δύο καρέκλες και ένα μικρό νοητικό μικρόκυμα, στήνεται ολόκληρο σενάριο τρόμου: φόβος, παιδιά σε κίνδυνο, δημότες στο χείλος του γκρεμού.
Η εικόνα είναι γνωστή:
- μια κορδέλα γίνεται «έγκλημα»,
- μια καρέκλα μετατρέπεται σε «απειλή για τη δημόσια ασφάλεια» και
- ένα χριστουγεννιάτικο καραβάκι βαφτίζεται σχεδόν… παγίδα θανάτου.
Οι δηλώσεις που είδαν το φως της διαδικτυακής δημοσιότητας δεν περιγράφουν την πραγματικότητα — τη σκηνοθετούν. Με υπερβολή, δραματικούς τόνους και μόνιμο φόντο τα παιδιά, λες και κάθε δημοτική εκδήλωση είναι πεδίο μάχης και όχι πλατεία.
Η αντιπολίτευση, αντί για προτάσεις, επενδύει στη μέθοδο prompt: «Γράψε μου ένα κείμενο όπου όλα είναι επικίνδυνα, όλοι ανεύθυνοι και εμείς οι μόνοι σοβαροί».
Το αποτέλεσμα; Πολιτική με όρους social media, όπου η καρέκλα έχει περισσότερη σημασία από το περιεχόμενο και ο κόμπος του σκοινιού υποκαθιστά τον πολιτικό λόγο.
Κάπως έτσι, η πραγματική συζήτηση για την ασφάλεια χάνεται μέσα σε emojis, υπονοούμενα και μόνιμη αγανάκτηση. Γιατί όταν όλα είναι σκάνδαλο, τελικά τίποτα δεν είναι σοβαρό.
Και τελικά μένει το ερώτημα: αν μια κορδέλα δεμένη πρόχειρα προκαλεί τέτοιο πολιτικό σεισμό, τι θα γινόταν άραγε αν εμφανιζόταν και… τραπεζάκι;
Τί είναι η μέθοδος prompt
Η μέθοδος prompt είναι η σύγχρονη εκδοχή της πολιτικής ευκολίας. Δεν απαιτεί γνώση, τεκμηρίωση ή προτάσεις αλλά αρκεί μια σωστή «εντολή» σε μια πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης.
Στην πράξη, πρόκειται για λόγο που δεν περιγράφει την πραγματικότητα, αλλά τη σκηνοθετεί.
Κάθε λεπτομέρεια γίνεται κρίση, κάθε πρόχειρη εικόνα μετατρέπεται σε δράμα και κάθε ανακοίνωση ακολουθεί το ίδιο μοτίβο, σαν να έχει παραχθεί αυτόματα.
Η μέθοδος prompt δεν απαντά στο «τι να γίνει», αλλά στο «πώς να φανεί». Είναι πολιτική χωρίς βάθος, κριτική χωρίς μέτρο και αντιπολίτευση χωρίς ευθύνη — γρήγορη, θορυβώδης και απολύτως προβλέψιμη.
