Μια σχεδόν άγνωστη πτυχή του ελληνοϊταλικού πολέμου φέρνει στο φως ο ιστορικός και συγγραφέας Δρ. Κωνσταντίνος Τσοπάνης, μέσα από σπάνιες αρχειακές ηχογραφήσεις μοναχών της Μονής Κερατέας.

Οι μοναχοί αυτοί το 1940 άφησαν τα ράσα τους και βρέθηκαν στο μέτωπο της Ηπείρου, πολεμώντας ως απλοί στρατιώτες.

Η απόφαση τους συνιστούσε βαθιά προσωπική θυσία, καθώς σήμαινε απομάκρυνση από τη μοναχική ζωή και τις αρετές της.

Από τη Μονή στο Μέτωπο

Η Μονή Κερατέας ήταν ουσιαστικά απομονωμένη από τον έξω κόσμο, χωρίς εφημερίδες, ραδιόφωνο ή τηλέφωνο.

Παράλληλα, οι μοναχοί είχαν μάθει έμμεσα για τις αυξανόμενες εντάσεις, τις απειλές του Μουσολίνι και τον τορπιλισμό του καταδρομικού Έλλη τον Αύγουστο του 1940.

Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, ο ηγούμενος πατέρας Ματθαίος Καρπαθάκης συγκέντρωσε τους μοναχούς και τους κάλεσε να καταταγούν, παρουσιάζοντας τον πόλεμο ως εθνικό και πνευματικό καθήκον.

Η πλειονότητα ανταποκρίθηκε, ενώ μια μικρή ομάδα επέλεξε να καταφύγει στο Άγιον Όρος.

Την εποχή εκείνη στη μονή ζούσαν περίπου 300 μοναχοί και 200 μοναχές, γεγονός που καταδεικνύει τη σημαντική συμμετοχή του θρησκευτικού κόσμου.

Μετά την κατάταξη, οι μοναχοί πέρασαν από το στρατολογικό κέντρο του Γουδή στην Αθήνα, διατηρώντας τα γένια τους ως σύμβολο της μοναχικής τους ταυτότητας. Αρχικά τοποθετήθηκαν φρουροί Ιταλών αιχμαλώτων στην Πολυκλινική.

Στη συνέχεια, ταξίδεψαν σε ασφυκτικά γεμάτα τρένα έως τη Φλώρινα και προχώρησαν πεζοί, μέσα στο κρύο και τη δυσκολία, προς το αλβανικό μέτωπο, συναντώντας την αρχική καχυποψία αλλά και τη φιλοξενία των ντόπιων Αρβανιτών.

Σκληρή πραγματικότητα και ανθρώπινες ιστορίες

Στο μέτωπο οι μοναχοί βίωσαν την ακραία σκληρότητα του πολέμου: ψύχος, βομβαρδισμούς, έλλειψη εφοδίων και θανάτους.

Εκπαιδεύτηκαν στη χρήση όλμων και συμμετείχαν σε επιχειρήσεις, όπως οι βομβαρδισμοί του όρους Τομόρι.

Παράλληλα, η γνώση της αρβανίτικης διαλέκτου τους επέτρεψε να δημιουργήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ντόπιους και να ανταλλάξουν αλληλοβοήθεια και φαγητό.

Καθώς η γερμανική προέλαση οδήγησε στην υποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων, οι μοναχοί επέστρεψαν στη μονή εξαντλημένοι αλλά ζωντανοί, επιβεβαιώνοντας τα λόγια του ηγουμένου για τη θεία προστασία.

Οι μαρτυρίες τους, που διασώθηκαν χάρη στον Κωνσταντίνο Τσοπάνη, αποτελούν πολύτιμο ντοκουμέντο για την ανθρώπινη διάσταση και την πνευματική αφοσίωση όσων πολέμησαν για την Ελλάδα, ακόμη και εγκαταλείποντας την ειρηνική μοναχική ζωή τους.

Ακούστε παρακάτω ολόκληρη την αφήγηση του Δρ Τσοπάνη στον δημοσιογράφο Κώστα Τσαπάκη:

      Ακολουθήστε μας και στο twitter!     

• Facebook