Σοβαρότατο κίνδυνο διέτρεξαν παιδάκια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πόρτο Ράφτη όταν σε ώρα μαθήματος – γύρω στη 1 το μεσημέρι της Τετάρτης (5/11) – ένα μεγάλο κομμάτι σοβά ξεκόλλησε από το ταβάνι της αίθουσας που βρίσκονταν, με αποτέλεσμα να πέσει στα κεφάλια και στις πλάτες δύο παιδιών προκαλώντας τους εκδορές.

Είναι περισσότερο από σαφές πως από τύχη και μόνο δεν θρηνήσαμε θύματα ενώ όλα δείχνουν ότι το παραλίγο τραγικό περιστατικό οφείλεται σε υγρασίες που εδώ και μήνες καταγράφονται, ειδοποιήσεις από εκπαιδευτικούς που δεν ακούγονται, και ελέγχους που γίνονται «τυπικά».

Μόλις στις 27 Οκτωβρίου, ο ΟΑΣΠ είχε περάσει από το σχολείο και είχε διαβεβαιώσει ότι όλα ήταν «καλά». Επτά ημέρες μετά, το «καλά» έπεσε με πάταγο.

Από τη σχολική μονάδα ειδοποιήθηκε άμεσα η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Μαρκοπούλου, που έσπευσε να κάνει αυτοψία.

Η σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων του σχολείου είναι σαφής ωε προς το τί συνέβη: 

"Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πόρτο Ράφτη εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία και αγανάκτηση για το περιστατικό που συνέβη εντός του σχολικού χώρου, κατά το οποίο κομμάτια σοβά έπεσαν από την οροφή πάνω σε δύο μαθητές.

Ευτυχώς, το γεγονός δεν είχε σοβαρότερους τραυματισμούς, όμως ανέδειξε με δραματικό τρόπο την επικινδυνότητα και την ελλιπή συντήρηση του σχολικού κτηρίου. Θεωρούμε αδιανόητο να τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα των παιδιών μας μέσα στον χώρο όπου οφείλουν να νιώθουν ασφάλεια και προστασία.

Μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μόλις λίγες μέρες πριν (27/10/2025)είχε γίνει έλεγχος από τον ΟΑΣΠ όπου υπήρξαν διαβεβαιώσεις ότι όλα ήταν καλά!

Ως εκ τούτου, απαιτούμε:

1. Να μας δοθεί άμεσα το πιστοποιητικό του πρωτοβάθμιου ελέγχου που έγινε στο σχολείο μας για λογαριασμό του ΟΑΣΠ.

2. Άμεση αυτοψία από αρμόδιο μηχανικό του Δήμου ή της Τεχνικής Υπηρεσίας.

3. Γραπτή ενημέρωση για την κατάσταση στατικότητας και ασφάλειας όλων των αιθουσών.

4. Πλήρη αποκατάσταση των φθορών και προληπτικούς ελέγχους σε όλο το κτήριο.

5. Δέσμευση χρονοδιαγράμματος για τα απαραίτητα έργα συντήρησης.

Ο Σύλλογος Γονέων δηλώνει πως θα παρακολουθεί στενά το θέμα και θα προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κανένα παιδί δεν θα βρεθεί ξανά σε κίνδυνο μέσα στο σχολείο του.

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΕΣ!!!". 

Η αντίδραση της αντιδημάρχου Παιδείας, Μ. Βαμποράκη 

Σύμφωνα με τη δήλωση της αντιδημάρχου Παιδείας Μένης Βαμποράκη, το περιστατικό που οδήγησε στον τραυματισμό δύο παιδιών, «χαρακτηρίζεται μεμονωμένο και μη προβλέψιμο» και είναι σαφής η προσπάθειά της να προλάβει τις εντυπώσεις.

Η αντιδήμαρχος δηλώνει ότι «δεν υπήρχαν εμφανείς φθορές», ομολογώντας ουσιαστικά την αδυναμία ή απροθυμία του δήμου να δει αυτό που ήταν ήδη ορατό στους εκπαιδευτικούς: εκτεταμένες υγρασίες, φουσκώματα και φθορές στο ταβάνι.

Είναι σαφές ότι η δημοτική αρχή οφείλει να συντηρεί, να προλαμβάνει, να διασφαλίζει. Δεν είναι υποχρεωμένη να περιμένει να πέσει σοβάς στο κεφάλι ενός παιδιού για να αναγνωρίσει το πρόβλημα.

Το να χαρακτηρίζεις «μη προβλέψιμο» ένα περιστατικό που είχε προαναγγελθεί από τους ίδιους τους δασκάλους είναι απλώς πολιτική υπεκφυγή.

Οι... αποστάσεις του Συλλόγου Εκπαιδευτικών "Κ. Σωτηρίου"

Από την άλλη, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Αν. Αττικής «Κ. Σωτηρίου», στην ανακοίνωσή του, αποφεύγει επιμελώς να αποδώσει συγκεκριμένες ευθύνες.

Μιλά για «εγκληματική απαξίωση των σχολικών υποδομών» και για «λογική κόστους», χωρίς να κατονομάζει τον Δήμο Μαρκοπούλου, που έχει την ευθύνη συντήρησης του σχολείου.

Η γενικόλογη καταγγελία μπορεί να δείχνει πολιτική κομψότητα, όμως αφήνει το πιο κρίσιμο ερώτημα μετέωρο: ποιος ευθύνεται όταν το ταβάνι ενός σχολείου πέφτει πάνω σε παιδιά;

Γιατί η ασφάλεια των μαθητών δεν είναι αφηρημένη πολιτική ευθύνη. Έχει υπογραφή. Έχει προϋπολογισμό. Έχει δήμο.

Κι όταν αυτός ο δήμος βιάζεται να κλείσει την υπόθεση με μια ανακοίνωση περί «τυχαίου γεγονότος», τότε το πρόβλημα δεν είναι η υγρασία στο ταβάνι – είναι η υγρασία στη συνείδηση της διοίκησης.

Την Πέμπτη, το σχολείο θα μείνει κλειστό για «ελέγχους». Όμως η κοινωνία της περιοχής γνωρίζει πως το πραγματικό ζητούμενο δεν είναι να μείνει κλειστή η αίθουσα, αλλά να ανοίξουν τα μάτια όσων επιμένουν να βλέπουν τα σχολεία ως υποχρέωση δεύτερης γραμμής.

      Ακολουθήστε μας και στο twitter!     

• Facebook