Στο Μάτι ζούσε τα τελευταία χρόνια μια παλιά δόξα του Παναθηναϊκού που μεσουράνησε στη δεκαετία του '40 παρά το γεγονός ότι πέρασε και από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Και εκεί έκλεισε τα μάτια του ο Ηλίας Σταφυλίδης, πλήρης ημερών αφού είχε γεννηθεί το 1920 στη Φλώρινα.

Για πρώτη φορά μπάλα έπαιξε στην τοπική ομάδα της Φλώρινας Ελλάς και στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Άρη Έδεσσας.

Ο πόλεμος που ξέσπασε το 1940 είχε αντίκτυπο και στη δική του ζωή όμως τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα το 1942 όταν αιχμαλωτίστηκε από τους Ναζί και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία.

Παρά τις τραγικές συνθήκες κατάφερε να επιβιώσει και γύρισε στην Ελλάδα με το τέλος του πολέμου.

Το 1945 τον έφερε στον ΠΑΟ ο Μιχάλης Παπάζογλου όταν αυτός ετοιμαζόταν να πάει στην Ολλανδία για δουλειά και ποδόσφαιρο (στη Φένλο).

Έμεινε στους «πράσινους» έξι χρόνια και πανηγύρισε το πρωτάθλημα του 1949, το κύπελλο του 1948 και το πρωτάθλημα Αθηνών του 1949.

Ήταν το κλασικό αμυντικό δίδυμο της Εθνικής Ομάδας τη διετία 1948 – 1950 με τον Ανδρέα Μουράτη.

Επρόκειτο για έναν απροσπέλαστο μπακ που ήταν επτά φορές διεθνής με την Εθνική ομάδα και ήταν ...περίφημες οι εκτελέσεις φάουλ και πέναλτι καθώς η μπάλα αποκτούσε τέτοια ταχύτητα που ο τερματοφύλακας δεν την έβλεπε.

Είναι γνωστή η ιστορία του Χριστόπουλου (ΟΣΦΠ), ο οποίος προσπάθησε να αποκρούσει το 1949 σουτ του Σταφυλίδη και έπεσε αναίσθητος.

Τα επόμενα χρόνια ο Σταφυλίδης είχε ένα μαγαζί κοντά στο γήπεδο της Λεωφόρου και επισκεύαζε ραδιόφωνα.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στο Μάτι της Νέας Μάκρης και μάλιστα παρά το προχωρημένο της ηλικίας του κυκλοφορούσε με ποδήλατο.

Με πληροφορίες από το leoforos.gr

• Facebook