Η ανατολική Αττική είναι μία περιοχή της χώρας της οποίας η ανάπτυξη στηρίχτηκε στην αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη δόμηση.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία έχει ληφθεί στη δεκαετία του ’60 στον Γέρακα, και απαθανατίζει μία οικογένεια μπροστά στα χαλάσματα του αυθαίρετου δωματίου της που είχε στήσει για να στεγαστεί.

Τα χαλάσματα οφείλονται προφανώς σε ενέργειες του κράτους να γκρεμίσει το παράπηγμα αφού ήταν αυθαίρετο.

Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν ίδια αφού το ελληνικό κράτος, κυρίως από τη δεκαετία του ’80 και μετά, υπολειτουργούσε με αποτέλεσμα ο κάθε ένας να βρει ευκαιρία για να στήσει το δικό του αυθαίρετο με τις γνωστές συνέπειες που βιώνουμε πλέον όλοι με αποκορύφωμα την τραγωδία στο Μάτι!

Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε στην ομάδα «Παλιές φωτογραφίες από τον Γέρακα» και συνοδεύεται από κείμενο της κας Δέσποινας Δαλιάνη – Βακάλη με τίτλο «Το αυθαίρετο μόλις έπεσε».

Διαβάστε το:

«Δεκαετία του '60. Από τα ραδιόφωνα ακουγόταν η διαφήμιση “Οικόπεδα με μια πεντάρα στου Κωνσταντάρα”. Μόνο που σε αυτά τα οικόπεδα, δεν μπορούσε κανείς να χτίσει, διότι όλη η περιοχή ήταν εκτός σχεδίου. Το σχέδιο πόλεως τότε, κάλυπτε μόνο το κέντρο του Γέρακα.

Με αιματηρές οικονομίες, οι άνθρωποι σε μία εργατική οικογένεια, κατάφερναν να πάρουν ένα οικόπεδο. Το επόμενο βήμα, ήταν να μπορέσουν να χτίσουν “ένα δωμάτιο σπίτι” για να στεγασθούν.

Και ο μόνος τρόπος για να το καταφέρουν, ήταν να το χτίσουν παράνομα, χωρίς άδεια. Δηλαδή αυθαίρετο. Και συνήθως χτιζόταν νύχτα.

Πολλές φορές, με υποτυπώδη θεμέλια και με κουφώματα μεταχειρισμένα, τα οποία είχαν προμηθευτεί από κάποια μάντρα οικοδομής, εκεί όπου η ταμπέλα έγραφε, “Εδώ πωλούνται πάσης φύσεως υλικά”.

Χτίζοντας τους τοίχους, έχτιζαν μαζί και την πόρτα και το παράθυρο. Και μετά ερχόταν η μπουλντόζα και το έριχνε κάτω, σαν να ήταν χάρτινο.

Η συγκεκριμένη φωτογραφία που έχει φόντο την Πεντέλη, εκτός από συλλεκτική, είναι και ένα ντοκουμέντο απανθρωπιάς.

Μέσα σ' ένα δωμάτιο σπίτι που μόλις έπεσε, έμεναν ηλικιωμένοι, μικρά παιδιά και μία έγκυος γυναίκα. Αν κρίνουμε από τα πράγματα που βρίσκονται διάσπαρτα, θα πρέπει οι άνθρωποι, να είχαν προλάβει να μείνουν μέσα κάποιες μέρες και πριν το γκρεμίσουν, τους επέτρεψαν να τα βγάλουν έξω, καθώς και τα ρούχα τους.

Η ηλικιωμένη γυναίκα δεν άντεξε το γεγονός και κείτεται στο χώμα κρατώντας το κεφάλι της. Όλοι στέκονται ανήμποροι μπροστά στο γκρεμισμένο τους σπίτι.

Οι κόποι μια ζωής και το όνειρο για μία κάμαρα και ένα “κεραμίδι πάνω από το κεφάλι” τους έγιναν χώμα. Σήμερα, δεν ξέρουμε αν γκρεμίζουν ένα σπίτι με την ίδια ευκολία.

Αν κρίνουμε από αυτά που διαβάζουμε και ακούμε, οι τράπεζες μας δίνουν δάνεια, μας αφήνουν να το χτίσουμε και μετά το παίρνουν έτοιμο, ώστε να μπορέσουν να το εκμεταλλευτούν».

• Facebook