Αν κάποιος κάνει μια… βόλτα στις κυριακάτικες αριστερές εφημερίδες θα διαπιστώσει ότι ένα όνομα «μονοπωλεί» το ενδιαφέρον τους: Αυτό του Μάκη Βορίδη.

Τα πιο… ευγενικά από τα δημοσιεύματα τον χαρακτηρίζουν «Σαλβίνι» ή «Όρμπαν». Υπάρχουν και άλλα όμως, τα περισσότερα, τα οποία ξεπερνούν κάθε όριο αστικής ευγένειας και μιλούν για φασίστα, ή για ρατσιστή με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του για το μεταναστευτικό – προσφυγικό.

Παράλληλα γίνεται μία εύσχημη προσπάθεια να περάσουν στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι ο τρόπος που μιλά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και βουλευτής Ανατολικής Αττικής της Νέας Δημοκρατίας, έχει δημιουργήσει πρόβλημα στο Μαξίμου υπονοώντας μάλιστα ότι έχει πέσει σε δυσμένεια.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στα ίδια αριστερά έντυπα άρχισαν να «ακούγονται» φωνές του στυλ «αντί να ασχοληθεί με τα αγροτικά ασχολείται με τους μετανάστες».

Βέβαια η πραγματικότητα - η οποία είναι μία και μόνη - άλλα φανερώνει αφού μέσα στο κόμμα αλλά και στην κυβέρνηση υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά η κοινή λογική οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος είναι ένας και μόνος. 

Το τελευταίο «ρεπορτάζ» της εφημερίδας του κ. Βαξεβάνη και η «αποκάλυψή» του για το «χουντογλέντι» της 21ης Απριλίου 2007 στην Παλλήνη, περιλαμβάνεται στην ίδια πρακτική της Αριστεράς.

Μιας Αριστεράς η οποία προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά την ήττα του Ιουλίου χρησιμοποιώντας κάθε λογής δεκανίκια όπως ακόμη και αυτά του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και άλλων «δημοκρατικών δυνάμεων».

Μα καλά, μπορεί να τεθεί το ερώτημα, τόσο μένος για τον Βορίδη επειδή τα έβαλε με τους μετανάστες ή πρόσφυγες;

Όχι βέβαια, είναι η απάντηση. Μπορεί να «κοιτούν» οι αριστεροί της βάρκες που περνούν έμφορτες τα στενά ανάμεσα στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και τα άλλα αιγαιοπελαγίτικα νησιά με τα μικρασιατικά παράλια, το μυαλό τους όμως βρίσκεται στην Αθήνα και στην υπόθεση Novartis.

Γνωρίζουν πολύ καλά που αν βρεθεί η άκρη του νήματος στην υπόθεση αυτή με την οποία κατασκευάστηκαν ένοχοι οι οποίοι – εντελώς συμπτωματικά! – ήταν κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, θα αρχίσει το ξήλωμα του αριστερού πουλόβερ.

Θα αποδειχθεί ότι η συγκεκριμένη αριστερά σε τίποτε δεν διαφέρει από εκείνες του υπαρκτού σοσιαλισμού άλλων εποχών των οποίων τα στελέχη φρόντιζαν να εξουθενώνουν ηθικά όλους όσους θεωρούσαν πολιτικούς αντιπάλους τους.

Στην πορεία για την αποκάλυψη των μεθοδεύσεών τους οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ συναντούν, συχνά – πυκνά, τον Μάκη Βορίδη.

Ο οποίος με απλά λόγια αποδομεί τα «επιχειρήματά» τους και δημιουργεί τις προϋποθέσεις να μπει ένα τέλος στον τρόπο με τον οποίο η ελληνική Αριστερά του 21ου αιώνος λειτουργεί ξεσηκώνοντας πρακτικές σταλινικού τύπου.

Οι πρόσφατες επιθέσεις τους λοιπόν στον Μάκη Βορίδη αποδεικνύουν ότι κατέχονται από μεγάλο φόβο. Πόσο να αντέξουν ένα τέτοιο ξεμπρόστιασμα;

Και κατά την προσφιλή τακτική τους, δημιουργούν το δικό τους δράκο για να σώσουν το παραμύθι τους.

Έναν δράκο που συμμετέχει σε χουντογλέντια και εκφράζεται ρατσιστικά για τους… πρόσφυγες από τις χώρες της Αφρικής.

Αλλά ξεχνούν βέβαια ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός εκλέγεται διαρκώς βουλευτής από το 2007 και μετά. Κι αν ίσχυαν τα μισά από τα όσα του καταμαρτυρούν σίγουρα το αλάνθαστο αισθητήριο του λαού θα είχε αλλάξει τα δεδομένα.

Ή μήπως όταν ο λαός δεν πάει με τα νερά της Αριστεράς, παύει να έχει αλάνθαστο αισθητήριο;

Η επιδεξιότητα και οι γνώσεις του όχι μόνο σε νομικά θέματα αλλά και σε ιδεολογικοπολιτικά καθιστά τον Μάκη Βορίδη ιδιαίτερα επικίνδυνο για την Αριστερά.

Και αυτός ο επιδέξιος δεξιός πρέπει να βρεθεί τρόπος να εξουδετερωθεί…

• Facebook