Μπορεί να έχουν περάσει 42 ολόκληρα χρόνια από το πρωινό εκείνο της Παρασκευής 13 Φεβρουαρίου 1976, όμως ειδικά για τους παλαιότερους Σπαταναίους, όμως η συγκεκριμένη μέρα μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στις μνήμες τους.

Ο αναβρασμός που επικρατούσε στην πόλη όλες τις προηγούμενες ημέρες έφτασε στο αποκορύφωμά του με αποτέλεσμα να σημειωθούν επεισόδια ανάμεσα στους κατοίκους της και τις αστυνομικές δυνάμεις.

Οι Σπαταναίοι ήταν κάθετα αντίθετοι στην πρόθεση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, να απαλλοτριωθεί το μεγαλύτερο μέρος του κάμπου της περιοχής για να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο διεθνές αεροδρόμιο που θα κάλυπτε τρις ανάγκες της αναπτυσσόμενης Ελλάδας.

Έτσι κι αλλιώς είχε πέσει στο κενό η προσπάθεια της δικτατορίας του 1967 να πείσει τους Μεγαρίτες για τη δημιουργία του αεροδρομίου στη δυτική Αττική και συγκεκριμένα στον κάμπο των Μεγάρων.

Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν επέστρεψε εκεί – δηλαδή στα Μέγαρα – αλλά... κοίταξε ανατολικά και ο κάμπος των Σπάτων ήταν ιδανικό μέρος για τη δημιουργία ενός τέτοιου έργου.

Οι Σπαταναίοι όμως που ζούσαν και άκμαζαν με τη βοήθεια των αμπελώνων και των ελαιώνων τους δεν μπορούσαν να το διανοηθούν.

Το σπατανέϊκο κρασί και λάδι είχε γι' αυτούς αξία ζωής. Έτσι το πρωινό εκείνο της Παρασκευής 13ης Φεβρουαρίου, οι σκληροί αγρότες των Σπάτων ξεσηκώθηκαν.

Η αντιπαράθεση με τις αστυνομικές δυνάμεις οδήγησε σε σοβαρά επεισόδια με αποτέλεσμα να σημειωθούν τραυματισμοί ενώ αρκετοί διαδηλωτές συνελήφθησαν.

Μια ιστορία ανάλογη με αυτή της Κερατέας πολλά χρόνια αργότερα, εξελίχθηκε εκείνο το πρωινό στα Σπάτα.

Τα πνεύματα έμειναν τεταμένα για αρκετό χρονικό διάστημα, όμως ό,τι δεν κατάφερε η αστυνομική βία το κατάφεραν αρκετά χρόνια αργότερα οι πολιτικοί αφού μάλιστα είχε αρχίσει και η παρακμή της αγροτικής δραστηριότητας της περιοχής.

Το αεροδρόμιο τελικά δημιουργήθηκε και τα επεισόδια της ημέρας εκείνης έχουν μείνει μια μακρινή αλλά σίγουρα αξέχαστη ανάμνηση για όλους όσους τα έζησαν.

• Facebook